محل تبلیغات شما



متخصصان آمریکایی به این نتیجه رسیدند که می‌توان در بازه‌های زمانی کوتاه‌تر ورزش کرد و همچنان از فواید آن بهره‌مند شد.

به نقل از واشنگتن پست، دستورالعمل های جدید ورزشی آمریکا نشان می‌دهد  که افراد می توانند در طول روز در بازه‌های زمانی کوتاه تر ورزش کنند و در عین حال از فواید ورزش برای سلامتی بهره ببرند.

هدف دستورالعمل ورزشی جدید در آمریکا کاهش زندگی ساکن و افزایش تحرک شهروندان است.

طبق این دستورالعمل می‌توان  در بازه های زمانی حداقل ۱۰ دقیقه ای در طول روز ورزش کرد.

یکی از متخصصان در این باره می‌گوید: بررسی های ما نشان داده است که عوامل زیادی از جمله شدت ورزش مهم هستند و مدت زمان ورزش به تنهایی تعیین کننده نیست. کمتر بنشینید ، بیشتر حرکت کنید. هر فعالیتی که داشته باشید به حساب می‌آید. میزان مصرف انرژی در جلسات ورزشی کوتاه مدت می‌تواند  به اندازه جلسات ورزشی بلند مدت باشد.

طبق دستورالعمل جدید به افراد توصیه شده است که در طول هفته بین ١٥٠ تا ٣٠٠ دقیقه ورزش با شدت متوسط یا ٧٥ تا ١٥٠ دقیقه ورزش با شدت زیاد انجام دهند. ضمنا بهتر است دو بار در هفته حرکات قدرتی عضلانی انجام شوند.

دویدن، پیاده روی سریع وحمل وزنه ورزش‌هایی با شدت زیاد محسوب می شوند.


محققان در دانشگاه شفیلد انگلیس به دنبال بررسی ارتباط ورزش با جلوگیری و درمان بیملری سرطان پروستات هستند.

 به نقل از اکسپرس، احتمال ارتباط بین ورزش با متوقف شدن پیشرفت سرطان پروستات وجود دارد.

بسیاری از مردان درمان سرطان پروستات را به دلیل مشکلاتی که برای آنها ایجاد می کند به تعویق می اندازند.

سرطان پروستات احتمال دارد که به استخوان ها منتقل شود و نیاز به درمان های سخت را برای بیماران به یک اجبار تبدیل کند. بررسی های انجام شده نشان داده است که به احتمال زیاد ورزش می تواند از پیشرفت سرطان پروستات و منتقل شدن آن به استخوان ها جلوگیری کند.

مدیراین تحقیقات می گوید: ما می دانیم که ورزش به شکل گیری و رشد استخوان ها کمک می کند و این در حالی است که سرطان پروستات غالبا به استخوان ها منتقل می شود و باعث از بین رفتن و ضعیف شدن استخوان‌ها می شود. امیدواریم که در تحقیقات شاهد تاثیر ورزش باشیم و بتوانیم این راه حل را بر روی بیماران امتحان کنیم.



پژوهشگران "مرکز پزشکی دانشگاه تگزاس شعبه جنوب‌غربی" (UT Southwestern Medical Center) ایالات متحده آمریکا در مطالعه اخیرشان دریافته‌اند که تنها انجام یک ورزش می‌تواند متابولیسم بدن افراد را برای چند روز فعال نگه دارد.


 به نقل از گیزمگ، مطالعه جدید دانشمندان مرکز پزشکی دانشگاه تگزاس شعبه جنوب‌غربی می‌تواند انگیزه‌ای برای ورزش در افراد ایجاد کند.


این تحقیق نشان داده است که انجام تنها یک تمرین می‌تواند تاثیر مثبتی بر فعالیت نورون‌ها در مغز داشته باشد که متابولیسم بدن را تا دو روز تحت تأثیر قرار می‌دهند.


پژوهشگران در این تحقیق بر روی یک مجموعه از نورون‌ها در مغز به نام "شبکه مغز ملانوکورتین" (melanocortin brain circuit) تمرکز کرده بودند.


ملانوکورتین‌ها مجموعه‌ای از هورمون‌های پپتید شناخته شده برای کمک به تنظیم غذای بدن هستند و دو نوع نورون در ترشح ملانوکورتین نقش دارند؛ نورون های" POMC" و نورون‌های" AgRP ".


برای ارزیابی اینکه فعالیت ورزشی چگونه بر روی این دو نوع نورون تاثیر می‌گذارد، پژوهشگران فعالیت مغز موش‌ها را پس از فعالیت‌های مختلف بدنی اندازه‌گیری کردند. یافته‌ها نشان داد تمرین ۶۰ دقیقه‌ای بر روی تردمیل منجر به تغییر فعالیت نورون‌های ملانوکورتین در موش‌ها شد و این فعالیت تا دو روز ادامه داشت.


آنها دریافتند پس از انجام تمرین، فعالیت نورون‌های POMC افزایش می‌یابد و این عمل سبب کاهش اشتها و کاهش سطح قند خون می‌شود و این در حالی است که فعالیت نورون‌های AgRP کاهش می‌یابد. تحقیقات پیشین نشان داده بود که فعالیت بیش از حد نورون‌های AgRP می‌تواند سوخت و ساز بدن را کاهش دهد و اشتها را افزایش دهد.
اگر چه این مطالعه تاکنون تنها بر روی حیوانات آزمایش شده، اما پژوهشگران بر این باورند که این ورزش در سیستم مغزی انسان‌ها نیز عملکر مشابهی دارد، اما برای اثبات آن انجام آزمایشات بیشتری نیاز است.
این مطالعه در مجله " Molecular Metabolism " منتشر شد.


اگر در جریان تمرین، مسابقه و یا یک برنامه ورزشی منظم دچار آسیب‌دیدگی شدید شدید، با یخ‌ درمانی مانع تشدید آسیب‌دیدگی شوید.

اگر در جریان انجام تمرین، مسابقه و یا اجرای یک برنامه ورزشی منظم دچار آسیب دیدگی شدید در اولین قدم سعی کنید عضو آسیب دیده را بی حرکت نگه دارید که این بی‌حرکتی عضو آسیب دیده را می‌توان با استفاده از آتل یا هر وسیله دیگری انجام داد.

استفاده از بانداژ با کش‌های قابل ارتجاع باید به صورت مارپیچی و از سمت انتهایی به سمت فوقانی صورت بگیرد. البته مهمترین کار استفاده از سرما درمانی است که با استفاده از کیسه های یخ یا اسپری سرد کننده یا آب خنک قابل انجام است.

مدت استفاده از سرما درمانی هر دفعه ۲۰ دقیقه و به مدت ۲ روز با فاصله یک ساعت باید صورت بگیرد.

وی در پایان خاطرنشان کرد: اقدام دیگر برای پیشگیری از تشدید آسیب‌دیدگی ورزشی، بالا نگه داشتن عضو از سطح قلب و استراحت عضو خواهد بود. این اقدامات مربوط به ۷۲ ساعت اول آسیب است و از هر گونه گرم کردن، ماساژ دادن، حرکت دادن و ادامه فعالیت ورزشی در این مدت باید پرهیز کرد.


اختلال در عملکرد شناختی فوتبالیست‌ها از هد زدن‌های مکرر ناشی می‌شود، نه برخوردهای تصادفی و ناخواسته به سر بازیکنان.

نتیجه تصویری برای هد زدن

 به نقل از پایگاه اینترنتی sciencedaily ، تصور عموم بر این است که برخوردهای تصادفی هنگام بازی از جمله برخورد سر با تیر دروازه یا ضربه محکم آرنج یا پای بازیکنان دیگر، سنگین‌تر و خطرناک تر از برخورد یک توپ کوچک به سر است؛ اما به گفته محققان  کالج آلبرت اینشتین، یک توپ پرباد با سرعت ۱۱۰ کیلومتر بر ساعت بسیار خطرناک تر از برخوردهای شدید تصادفی است.

طبق آمار، بیشتر ضربه های مغزی که در فوتبال رخ داده به سبب برخورد توپ با سرعت بالا به سر فوتبالیست ها بوده. گرچه بیشتر این آسیب ها همان لحظه خود را نشان نمی دهند، اما به مرور زمان سبب از دست دادن بینایی یا حافظه و حتی  ابتلا به آایمر منجر می شود. در حقیقت ضربات کوچک که مکرر به سر وارد می شود در نهایت همچون یک ضربه سهمگین باعث آسیب مغزی می شود. پزشکان و محققان  این بار ریزتر به موضوع نگاه کرده اند.

یافته های پروفسور مایک لیپتون، مدیر مطالعات، استاد روانپزشکی، علوم رفتاری و همکارانش که در قالب مقاله ای مفصل در نشریه  Frontiers in Neurology (مرزهای مغز و اعصاب) به صورت آنلاین منتشر شد، جامعه ورزشی را بیدار کرد.
به گفته پروفسور لیپتون، هد زدن در فوتبال آسیب های جبران ناپذیری روی مغز دارد، اما بیشتر از آسیب های بالینی و ظاهری آسیب های شناختی است که ساختار عصبی مغز را به شدت مختل می کند.

فوتبالیست های بسیاری را می شناسیم که هد زدن آنها را به  کام مرگ کشانده است. افرادی همچون جفری استل، بازیکن انگلیسی و حسین قاسم از الجزایر که به سبب ضربه مغزی ناشی از هد زدن فوت کردند و البته بسیاری افراد دیگر که به مرور بینایی و حتی حافظه شان را از دست دادند. اما برای اختلالات مغزی و روانشناختی، آمار صحیحی در دست نبود.

 گروه محققان کالج  آلبرت اینشتین برای کسب نتایج بهتر، پرسشنامه هایی در اختیار ۳۰۸ فوتبالیست آماتور در شهر نیویورک قرار دادند. رده سنی شرکت کنندگان ۱۸ تا ۵۵ سال و ۷۸ درصدشان مرد بودند. سوالات پرسشنامه تمام جزییات دو هفته اخیر فوتبالیست ها از جمله تعداد هد زدن و ضربات غیر عمدی به سرشان را  در برمی‌گرفت. اغلب سوالات پرسشنامه نیز به روانشناسی رفتاری و شناختی مربوط بود. آسیب های رشدی تحولی، کارکردهای رفتاری، هیجانی، حافظه، توجه و تمرکز، سرعت پردازش اطلاعات، توانایی استدلال، حل مساله، کارکردهای زبانی، مهارت های زبانی و کارکردهای رفتاری شرکت کنندگان از طریق سوالات و پاسخ هایشان به دقت مورد ارزیابی قرار گرفت.
تمام افراد طی دو هفته ای که پرسشنامه را کامل کردند به طور میانگین ۴۵ بار در فوتبال هد زده بودند و حدود یک سوم آنها، حداقل یک مرتبه به طور تصادفی به سرشان ضربه وارد شده بود.

در بررسی نتایج، بازیکنانی که بیشترین تعداد هد زدن را گزارش کرده بودند ضعیف ترین عملکرد را در پاسخ دهی به سوالات روانی حرکتی و تکلیف های توجه و تمرکز داشتند. در حالی که عملکرد ضعیف این دو حوزه با آسیب های مغزی بی ارتباط نیست. در مقابل، ضربه های غیر عمدی و ناخواسته به سر، ارتباطی با موارد شناختی حرکتی، روانی و تمرکز نداشتند.

هر چند تغییر در عملکرد شناختی مغز  سبب اختلال بالینی آشکاری نمی شود، اما در صورت هد زدن های مکرر، با گذشت زمان نگران کننده خواهد شد.

فوتبالیست ها و به خصوص  آنهایی که در پست دفاع هستند باید تا حد امکان از هد زدن هنگام بازی و حتی هنگام تمرین اجتناب کنند و از آنجا که این حرکت تحت کنترل بازیکن  و کاملا عمدی است، با کم کردن تعداد این ضربات، پیامدهای خطر ناشی از آن نیز از بین می‌رود.


افرادی که کارمند هستند و در اداره کار می‌کنند بیشتر زمان روز می‌نشینند و فعالیت خاصی ندارند. این مساله تاثیر منفی بر سلامت این افراد دارد.

نتیجه تصویری برای ورزش کارمندان

 به نقل از ‌ سایت MNT، 60 درصد افرادی که در ادارات کار می‌کنند فعالیت فیزیکی کافی ندارند. این مساله باعث ابتلا به بیماری‌های مختلف و مزمن می‌شود. نشستن بیش از سه ساعت در روز باعث می‌شود که تا دو سال طول عمر کاهش یابد. بهتر است حداقل هر 15 ‌دقیقه یک بار بایستید.

ورزش کردن می‌تواند عملکرد کارمندان را نیز افزایش دهد.

یک نوع از ورزش‌هایی که برای کارمندان مفید تر است، ورزش‌های رقابتی است. این ورزش‌ها نیاز به دقت وتمرکز دارند و می‌توانند کارایی کارمندان را افزایش دهند.


مطالعات جدید نشان داده است که مصرف زیاد آنتی اکسیدان‌ها باعث کاهش سوزش عضلات بعد از ورزش نمی‌شود.

نتیجه تصویری برای انتی اکسیدان

 ‌به نقل از سایت MNT، محققان اخیرا بر روی مشکل سوزش عضلات از ۲۴ تا ۷۲ ساعت بعد از ورزش شدید بررسی‌هایی را انجام دادند. در مطالعات پیشین گفته شده بود که آنتی اکسیدان‌ها می‌توانند از آسیب‌هایی که به سلول‌های عضلانی وارد می‌شوند جلوگیری کنند و به این شکل سوزش عضلات بعد از ورزش را کاهش می‌دهند.

با این حال مطالعات جدیدی که بر روی حدود 1100 نفر انجام شده است نشان داده است که مصرف زیاد آنتی اکسیدان با سوزش عضلانی بعد از ورزش رابطه چندانی ندارد.

مدیر این تحقیقات می‌گوید: بررسی‌های ما نشان داده است که تاثیر مصرف آنتی اکسیدن بر سوزش عضلات بعد از ورزش بسیار کم و ناچیز است. البته این تحقیقات محدودیت‌هایی داشته است و نیاز است تا مطالعات بیشتری بر انواع مختلف ورزش و انواع مختلف مواد غذایی صورت بگیرد.

روش‌هایی برای ریکاوری عضلات بعد از ورزش وجود دارد مانند حمام یخ، ماساژ و مصرف کافی کربوهیدرات و پروتئین که موثر هستند. البته تاثیرگذاری این روش‌ها به نوع ورزش و شدت آن بستگی دارد. اگر ورزش درست انجام شود، سوزش عضلات بعد از ورزش می‌تواند طبیعی باشد و البته باید بعد از مدتی بر طرف شود.


مطالعات جدید نشان داده است که گرم شدن بدن بر اثر ورزش باعث کاهش اشتها می‌شود.

به نقل از Science News ،  ممکن است برخی تصور کنند که بعد از ورزش اشتها افزایش می‌یابد و به دلیل کالری سوزی بدن نیاز بیشتری به غذا دارد اما تجربه نشان داده است که افراد بعد از ورزش کردن کمتر غذا می خورند.

تصویر مرتبط

 محققان اخیرا دلیل این مساله را دریافته اند. هنگامی که بدن بر اثر ورزش کردن گرم می‌شود و تحت فشار قرار می‌گیرد سلول‌هایی که در مغز اشتها را کنترل می‌کنند کمتر کار می‌کنند و کمتر نیاز بدن به غذا را اعلام می‌کنند.

مطالعات صورت گرفته در دانشگاه پزشکی نیویورک بر روی ورزشکاران نشان داده است که ورزش کردن اشتها را کاهش می‌دهد و این مساله می‌تواند به دلیل افزایش دمای بدن بعد از ورزش باشد.

مدیر این تحقیقات می‌گوید: افرادی که ورزش می‌کنند متوجه می‌شوند که بعد از ورزش اشتهایشان کمتر می‌شود. این مساله به دلیل مکانیزمی خاص در بدن است. گرم شدن بدن به دلیل ورزش می‌تواند توجیه کننده این مساله باشد.


تغذیه قبل از ورزش یکی از موارد مهمی است که ورزشکاران باید به آن توجه کنند. برخی مواد غذایی مناسب مصرف برای قبل از ورزش‌ نیستند.

 نتیجه تصویری برای میوه

به نقل از سایت MNT، این که قبل از ورزش چه غذایی مصرف کنیم مساله مهمی است. بدن قبل از ورزش نیاز به دریافت سوخت کافی دارد. هفت غذایی که بهتر است قبل از ورزش مصرف نشوند، عبارتند از:

 

شیرینی:

قبل از ورزش شیرینی و کیک‌های شیرین مصرف نکنید . این مواد غذایی حاوی شکر سفید و آرد هستند  که باعث افزایش انسولین می‌شود و بعد از مدتی قند خون افت می‌کند. خوردن شیرینی قبل از ورزش باعث ایجاد خستگی می‌شود.

 

کلم پیچ:

سبزیجاتی همچون کلم پیچ نیاز دارند که دستگاه گوارش بیشتر کار کند و در زمان ورزش ممکن است که بدن نتواند فعالیت شدید گوارشی انجام دهد. خوردن غذاهایی که سنگین هستند و یا باعث نفخ می‌شوند قبل از ورزش مناسب نیستند. بنابراین بهتر است که از خوردن سبزیجات خانواده‌ کلم خودداری کنید.

 

شیر:

شیر باعث نفخ می‌شود، بنابراین بهتر است شیر یا  لبنیاتی که از شیر تولید می‌شوند را قبل از ورزش مصرف نکنیم. برخی از افراد نمی‌توانند لاکتوز دریافت کنند و مصرف لاکتوز باعث نفخ و اسهال برای آنها می‌شود.

 الکل:

مصرف الکل قبل از ورزش باعث می‌شود که آب بدن کاهش یابد. بنابراین مصرف الکل قبل از ورزش برای سلامتی خطرناک است.

 

نوشابه:

 

کافئین برای ورزش خوب است اما کافئین موجود در نوشابه این طور نیست. خوردن نوشیدنی‌های گازدار باعث می‌شود که معده پر شود و ورزش  کردن سخت‌تر شود. بدین شکل ممکن است در زمان ورزش احساس خستگی کنیم.

 

آب میوه:

خوردن آب میوه که فروکتوز دارد، باعث می‌شود که قند خون به طور ناگهانی بالا برود. مصرف آب میوه قبل از ورزش باعث نفخ و اسهال می‌شود.

 


تبلیغات

محل تبلیغات شما

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

آغمیون